Handwerken

Affiche vlijtige handen, bij de uitbreiding van de stoffenafdeling op de parterre in Amsterdam, 1955.

In de eerste na-oorlogse jaren was er nauwelijks geld beschikbaar voor kleding, laat staan voor dure kleding. De zelfmaakmode begon dan ook aan een hernieuwde opmars.

Ontwikkelingen in de haute couture inspireerden ook de creatieve thuisnaaisters om aan de slag te gaan met het royale aanbod aan patronen en de innovatieve stoffen waarop Herbert Italiaander en Bernard Mock in de belangrijkste Europese hoofdsteden de hand hadden weten te leggen. Zelfs topmannequins als Sophie van Kleef oriënteerden zich op het stoffen-assortiment van de Bijenkorf. Als Brigitte Bardot op het witte doek verscheen in een ruitjesjurk, waren de geruite stoffen binnen de kortste keren verkrijgbaar in de Bijenkorf.


In de jaren vijftig vormde de stoffenafdeling nog altijd het middelpunt van de eerste etages van de Bijenkorf in Amsterdam, Den Haag en Rotterdam.

Dankzij deze zelfmaaktrend kwam ook de handwerkafdeling extra in de schijnwerpers te staan.

Op 24 september 1955 startte de promotie Vlijtige handen; volgens de inkoop was het de smaak-vormende taak van een toonaangevend warenhuis om nieuwe handwerkideeën uit verschillende landen te presenteren. Zoals Nordiska handwerken, Clara Waever (handwerkdessins), een nieuwe collectie voorgetekende kleden en tal van nieuwe stoffen. Deze nieuwe ideeën luidden de hoogtijdagen van de stoffenafdeling in.