Aan de heren had de Bijenkorf, evenals de meeste warenhuizen, heel lang weinig aandacht besteed. Van meet af aan ging het vooral om dames- en kindermode en woninginrichting, waartoe ook kachels, gereedschap, potten en pannen, koelkasten, hooikisten, levensmiddelen, et cetera gerekend werden. Zelfs na 1945 was het niet gebruikelijk voor een man om in een warenhuis te winkelen – meestal was het de vrouw die de kleding voor haar man kocht. Mannen waren in die jaren niet echt ijdel en hun kleedgedrag bleef lang heel conservatief: een kostuum, liefst met vest en meestal een stropdas. En als heer droeg je natuurlijk een hoed. Anders dan de vrouw was de man nauwelijks modebewust, dus bleef het warenhuis zich lang voornamelijk op de dames richten. Pas sinds de jaren zeventig mogen de heren zich ook verheugen in de belangstelling van vooraanstaande, vooral Italiaanse mode-ontwerpers als Giorgio Armani .