Geleidelijk kwamen steeds meer artikelen op de distributielijst terecht. In het augustus/september nummer van Bij en Korf 1940 werden adviezen gegeven over een verstandige besteding van de honderd textielpunten – textiel kwam direct na de capitulatie op de bon. Vrij waren nog zijden kousen, velours stoffen, hoeden en bont. Was er uiteraard weinig nieuws op modegebied, plotseling deden allerlei nuttige, tijdsgebonden artikelen hun intrede, zoals gasbranders die onder een petroleumstel gemonteerd konden worden. Verder werd melding gemaakt van ‘sigarettenschaarste’ en de grandioze comeback van de aapjeskoetsier. De Bijenkorf ging Sanka Tropid verkopen, een soort surrogaatkoffie, zodat men viermaal zoveel uit zijn koffiebonnen kon halen. Andere snufjes ter besparing waren een papier-brikettenpers, een aszeef die niet stofte, en kaarsen die 250 uur bleven branden. Met deze hulpmiddelen gewapend ging men de eerste donkere oorlogswinter in.