Bevrijding.
Etalage Amsterdam naar aanleiding van de Bevrijding, 1945.
Ook aan deze gruwelijke oorlog kwam een eind en de Bijenkorf likte zijn wonden. Van de ongeveer 700 Joodse medewerkers die de Bijenkorf in 1940 hadden moeten verlaten, waren er maar zo´n 97 overgebleven - vele honderden verloren hun leven in de vernietigingskampen. Zo´n honderd van de Joodse oud-medewerkers keerden na de bevrijding terug bij de Bijenkorf. Frits Isaac volgde in juli 1945.
De capitulatie van de Duitsers luidde tegelijkertijd het einde in van de NSB-directie en het vertrek van de andere NSB’ers in de Bijenkorf. Een paar dagen na de bevrijding zag Gé Schoorl in Rotterdam een prominente NSB-medewerker richting Bijenkorf lopen, kennelijk van plan gewoon aan het werk te gaan. Schoorl wachtte hem op en deelde hem mee dat hij maar beter rechtsomkeert kon maken: voor hem was er in het bedrijf geen plaats meer. Gieskens en Graafstal hadden de bui al zien hangen en kwamen uit zichzelf niet meer opdagen.
Op 5 juni 1945 werden Gerrit Van der Wal en Engelbert Wolsheimer door het Militaire Gezag in Amsterdam benoemd tot beheerders over de Bijenkorf.
Op 5 juni 1945 werden Gerrit Van der Wal en Wolsheimer door het Militaire Gezag in Amsterdam benoemd tot beheerders over de Bijenkorf, een taak die zij overnamen van Benninga en Schoorl. Hun eerste opdracht was het bedrijf zuiveren van het bedrijf van alle NSB’ers. Al snel werden 102 personeelsleden ontslagen van wie vaststond dat ze lid of sympathisant van de NSB waren geweest.
Frits Isaac kon direct zijn eigen huis weer betrekken – Van der Wal had tijdens Isaacs verblijf in Zwitserland voor het huis gezorgd. Ook Hugo en Hans Isaac keerden snel terug op hun post. Alfred Goudsmit kwam wat later, omdat hij uit Amerika moest komen.
Ook moest er nog in het bestuur en met de commissarissen een besluit worden genomen over de terugkeer van Alfred Goudsmit. Het was met name de sterke steun van Frits Isaac tijdens dit overleg dat zijn terugkeer mogelijk maakte. Tijdens zijn gedwongen verblijf in Engeland en Amerika had Goudsmit niet stilgezeten. Zo had hij in Londen contact opgenomen met het Nederlandse Departement van Economische Zaken en in overleg met hen de zetel van de Bijenkorf in eerste instantie naar Nederlands-Indië en later naar Paramaribo overgebracht. Als deze zetelverplaatsing rechtsgeldig was geweest, waren alle tijdens de bezetting genomen besluiten niet rechtsgeldig geweest. Om dat probleem te voorkomen werd in december 1946 een wel zeer bijzondere notariële akte opgemaakt, waarin de zetel van het bedrijf weer werd overgebracht naar Amsterdam.
Etalage in Rotterdam naar aanleiding van de Bevrijding 1945. Uit KBB archief in het Stadsarchief dossier 929.
Benoeming Gerrit van der Wal en Engelbert Wolsheimer door Militair Gezag in juni 1945. Uit KBB archief in het Stadsarchief dossier 929.
De Hoofddirectie uit 1952 (vlnr) Engelbert Wolsheimer, Alfred Goudsmit, Gerrit van der Wal en Hans Isaac.
