Turbulente jaren
Ivar Samrén, 1970. In een interview in het Bijblad van 13 maart 1970.
Na de sterke groei van de jaren vijftig en zestig volgde een periode van stagnatie en incidenteel zelfs krimp. Het omslagpunt was de oliecrisis van 1973. Tot die tijd had de Bijenkorf zich ontwikkeld tot de grande dame van de detailhandel in Nederland, maar het concept begon hier en daar toch sleets te raken. De krachtige bedrijfscultuur, een combinatie van trots, zelfbewustzijn, individualiteit en loyaliteit, was vooral bij veel leidinggevenden doorgeschoten naar een zekere arrogantie en kortzichtigheid wat betreft nieuwe ontwikkelingen op het gebied van concurrentie. Er was een houding ontstaan van: wij zijn bijzonder, altijd al geweest en dat blijft zo! Met als gevolg dat er gaandeweg een gevaarlijke routine was ingeslopen, een zekere gemakzucht, men stelde eenvoudigweg te weinig eisen aan zichzelf en elkaar.
Met de nieuwe strategie "The marketplace for good looking and good living" in 1977 begon er een nieuw tijdperk in de Bijenkorf.
Uit het noorden werden door Jack Bons en Menno Weijer ( R.v.B van KBB) vanaf 1969 de hulptroepen ingevlogen. De komst van Ivar Samrén en Bosse Sandqvist luidde een periode van grote strategische veranderingen in, met ingrijpende organisatorische consequenties en nieuwe werkwijzen, waarbij sturing op harde cijfermatige onderbouwingen centraal stond. De oude lijnorganisatie veranderde eerst in een functionele, later in een matrix-organisatie. Bij de start van het Herstelplan in 1983 werd deze structuur opnieuw aangepast, met als doel meer discipline in de organisatie te brengen. De joodse inbreng werd in die periode hooggehouden door Theo Henselijn, een handelsman in hart en nieren, die zeker de nodige invloed heeft gehad op terugkeer naar verstandig en succesvol koopmanschap. Bij het 125- jarig bestaan van de Bijenkorf gaf Arie Maas, voorzitter van de holding, in het personeelsblad Bij en Korf de volgende analyse van de bedrijfscultuur van de Bijenkorf:
“Wat ik de Bijenkorf toewens? Evenwicht tussen creativiteit en discipline. Het tempo waarin het gedrag en de voorkeur van de consument verandert, wordt steeds hoger. De Bijenkorf zal zich dus in een hoger tempo moeten aanpassen. Nu is de cultuur in de Bijenkorf er een van loyaliteit en creativiteit, van gemakkelijk met elkaar omgaan - wat ook te maken heeft met de joodse achtergrond van het bedrijf. Maar een nadeel van deze specifieke cultuur is dat we vinden dat we met z’n allen over alles kunnen en moeten meepraten. Op zich is dat een goeie zaak, want het kan de beste ideeën opleveren, maar het kan ook wel vertragend werken op de besluitvorming.”
Theo Henselijn lid van de directie in 1983.
Bosse Sandqvist directeur marketing en inkoop van 1976 tot 1982.